ซีรีย์จีน ปรมาจารย์ลัทธิมาร…ความรักหรือมิตรภาพลูกผู้ชายปรมาจารย์ลัทธิมาร The untamed หรือชื่อภาษาจีนว่า เฉินฉิงลิ่ง (陈情令) เป็นซีรีย์จีนยอดนิยมในตอนปีที่ล่วงเลยไป หากว่าเดี๋ยวนี้ซีรีย์ประเด็นนี้จะจบไปแล้วซักพักหนึ่ง แม้กระนั้นกระแสกลับมิได้จบไปตามซีปรี่ย์ ประเด็นนี้จะเป็นซีปรี่ย์เรื่องเแรกที่พวกเราจับมารีทิวทัศน์ เหตุผลเดียวที่เลือกมาด้วยเหตุว่าความชื่นชอบล้วนๆปรมาจารย์ลัทธิมารเป็นซีรีย์เรื่องแรกในรอบปีที่พวกเรากลับมาติดรวมทั้งอินไปกับหน้าที่ของนักแสดงทุกตัว
โดยซีรีย์ปรมาจารย์ลัทธิมาร ดัดแปลงแก้ไขมาจากคำโคลงของบดเซียงถงซิ่ว หนังสือจะมีทั้งผอง 5 เล่ม (ภาษาไทยออกถึงเล่ม 3 แล้วนะคะ คอยครบ 5 เล่มพวกเราจะมารีทิวทัศน์หนังสือกันอีกครั้งจ้ะ) เนื้อหานี้พวกเราจะเขียนถึงความรู้สึกรวมทั้งความนึกคิดของพวกเราเมื่อดูตัวละคร 2 ตัว เป็นเว่ยอิง รวมทั้งหลานจัดจ้านนะคะ ที่พวกเราสัมผัสภายหลังจากดูละครซีรี่ย์นะคะ มิได้เล่าหรือชี้แจงถึงรายละเอียดซีรีย์จ้ะ (ไม่ชี้แนะสำหรับผู้ที่หลบสอยนะคะ)
หัวข้อนี้จะเล่าเกี่ยวกับรายละเอียดของเว่ยอิง หรือ เว่ยอู๋เซียน แล้วก็ หลานจัดจ้าน หรือ หลานวั่งจี (หานกวงจิน) เรื่องราวเริ่มจะเล่าถึงเครือญาติเซียนที่ปฏิบัติหน้าที่ปราบผีแล้วก็ผี มีทั้งสิ้น 5 เชื้อสาย เชื้อสายหลาน เครือญาติเจียง เครือญาติเนี่ย เครือญาติจิน และก็เชื้อสายเวิน ทุกเครือญาติอยู่กันอย่างเงียบๆสุข จนถึงเมื่อเครือญาติเวินคิดยิ่งใหญ่ ใช้วิชามารเพื่อควบคุมเครือญาติต่างๆโดยอาศัยการใช้พลังจากเศษส่วนประกอบของเหล็กดุร้ายที่มีพลังอย่างมากมาย
ผู้ครอบครองจะมีพลังอำนาจและก็สามารถใช้วิชามารเพื่อความคุมผู้คนแล้วก็ศพได้ เหตุนี้ทำให้เชื้อสายเซียนอื่นๆต้องหาแนวทางเพื่อมาปราบเชื้อสายเวินลงให้ได้ เหตุนี้ทำให้เว่ยอิงรวมทั้งหลานจัดจ้านได้ร่วมมือกันเพื่อฝ่าฟันขวากหนามต่างๆเพื่อปราบเครือญาติเวินลงให้ได้ รวมทั้ง 4 เชื้อสายใหญ่ที่เหลือต่างก็หาวิธีกำจัดเครือญาติเวิน แม้กระนั้นมันก็ยากอย่างมากสำหรับในการจะปราบเครือญาติเวินที่ยิ่งใหญ่ ทั้งยังได้เป็นเจ้าของเหล็กร้ายกาจ
จนตราบเท่าเว่ยอิงได้พบกับกระบี่ (กระบี่เป็นองค์ประกอบของเหล็กดุร้าย) ที่ใช้สะกดเต่าเช็ดทางเสวียนอู่ไป และก็ได้กระบี่นั้นไปทำหินพยัคฆีร้ายกาจ ทำให้เว่ยอิงสามารถเรียกใช้ภูเขาไม่ผี ให้กระทำตามที่ตนเองปรารถนาได้ ด้วยเหตุดังกล่าวถึงแม้เว่ยอิงจะมีส่วนสำหรับการช่วยปราบเครือญาติเวิน ที่เชื้อสายอื่นๆมีความเห็นว่าเว่ยอิงใช้วิชานอกทาง เมื่อกำจัดเครือญาติเวินได้คนถัดไปที่ต้อกำจัดก็คือตัวเว่ยอิงเอง รวมทั้งเว่ยอิงยังได้ใช้วิชานอกรีตนอกรอยเพื่อช่วยสมาชิกเชื้อสายเวินที่มีชีวิตรอดเพราะเหตุว่ารู้สึกว่าพวกเขาเหล่านั้นมิได้ทำผิดอะไร ไม่ถูกเรื่องเดียวแค่เพียงเค้าเกิดขึ้นมาในเครือญาติเวิน
เว่ยอิงการันตีจะช่วยคนภายในเชื้อสายเวินที่มีชีวิตรอดทุกคน แต่ว่าหลานจัดจ้านกลับห้ามไม่ให้ทำ เพราะเหตุว่าไม่ได้อยากต้องการยืนอยู่คนล่ะฝั่งกับเว่ยอิง แม้กระนั้นไม่มีผู้ใดหยุดเว่ยอิงได้ เพราะเหตุว่าเค้ามั่นใจว่ากำลังทำสิ่งที่ถูก จนกระทั่งเมื่อทั้งหมดทุกอย่างไม่ดีขึ้น เว่ยอิงหยุดทุกๆสิ่งทุกๆอย่างลงด้วยความตายของตัวเขาเอง แต่ว่าอย่างไรก็ดีไม่เคยมีผู้ใดกันเจอศพของเว่ยอิงเลย บางบุคคลก็กล่าวว่าเค้าตายไปแล้ว บางบุคคลพูดว่าเค้าเพียงแค่หายไป
แต่ว่าไม่ว่าอย่างไรก็ยังมีคนๆหนึ่งที่คอยแล้วก็มานะตามหาเสมอ คนๆซึ่งก็คือหลานจัดจ้าน ที่เดินทางไปทั่วทุกสารทิศทาง เพื่อเล่นฉินเพื่อซักถามวิญญาณที่เผชิญโดยหวังว่าวันหนึ่งเค้าได้ได้พบกับวิญญาณของผู้ที่เฝ้าคิดหา กระทั่ง 16 ปีผ่านมีการเชิญวิญญารชัวร้ายเพื่อมาล้างแค้น และก็วิญญาณที่อันเชื้อเชิญมาก็เป็นปรมารจารย์อี้หลิง หรือเว่ยอิงนั้นเอง ท้ายที่สุดการรอตลอด 16 ปีของหลานจัดจ้านก็สิ้นสุดลง พวกเขาได้เจอกันอีกรอบ
และก็ได้เริ่มออกท่องยุทธโลกอีกทีเพื่อแสวงหาว่าผู้ใดกันเป็นคนเชิญวิญญารของเว่ยอิงกเงินลับมา ไปติดตามเรื่องราว 16 ปีถัดมาได้ในซีรีย์จากที่ตรงนี้เป็นการเล่าความรู้สึกของพวกเราล้วนๆนะคะ กล่าวถึงเพียงแค่ในมุมมองของหลานจัดจ้านนะคะเพราะเหตุว่าพวกเราออกจะประทับใจนักแสดงตัวนี้เป็นพิเศษ เรื่องราวของความรู้สึกเริ่มตั้งแต่การพบกันคราวแรกในช่วงเวลาที่เว่ยอิงเดินทางไปฝึกฝนวิชาที่เชื้อสายหลาน (อวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่)
ช่วงนี้เป็นตอนที่เว่ยอิงได้พบกับคุณผู้ชายรองหลานเป็นครั้งแรก เว่ยอิงเป็นคนเก่ง ฉลาดหลักแหลมมีไหวพริบ รื้นเริง ยิ้มง่ายเบิกบาน กับบุคคลอื่นได้ง่าย ไม่สนใจกฏเกณฑ์อะไรก็แล้วแต่กับหลานจัดจ้านที่เป็นคนอ่อนโยน ยิ้มยาก ดำรงชีวิตตามกฏ 3000 ข้อของเชื้อสายโดยตลอด ทำให้การพบกันคราวแรกไม่ใช่รักแรกพบ แต่ว่าเป็นการเกลียดชังขี้หน้าแรกเจอ ทำผิดกฏเครือญาติหนแรกก็เนื่องจากเว่ยอิง โดนลงอาญาก็เนื่องจากเว่ยอิง ในความนึกคิดของพวกเราไม่ใช่เกลียด
ไหมใช่เนื่องจากว่าเกลียดชังขี้หน้า แม้กระนั้นด้วยเหตุว่าเว่ยอิงอาจจะเป็นคนภายในแบบที่หลานจัดจ้านต้องการจะเป็น ต้องการจะมีอิสระ ต้องการจะรอยยิ้มอย่างนั้น ต้องการสนุกสนานรื่นเริงได้เท่าที่เว่ยอิงทำ ทำให้ไม่ยากเลยที่หลานจัดจ้านจะรักรอยยิ้มของเว่ยอิงการเล่าเรื่องราวของซีรีย์ในตอนก่อนที่จะปรมารจารย์อี้หลิงจะตาย เวลานี้เว่ยอิงราวกับอยู่อย่างสันโดษ สู้กับทุกคนเพียงคนเดียว ยอมหันหลังให้ครอบครัว หันหลังให้กับหลานจัดจ้าน ผู้ที่เขามีความคิดว่าเป็นมิตรภาพ
ผู้ที่เป็นเพื่อน ไปยืนอยู่ในจุดที่ได้ปฏิบัติตามสิ่งถูก เลือกปกป้องรักษาผู้ที่เขารู้สึกว่าบริสุทธิ์ และไม่ควรจะถูกกระทำ เดี๋ยวนี้เป็นช่วงๆที่พวกเรามีความคิดว่า หากจำเป็นต้องจะต้องเลือก เว่ยอิงจะเลือกประพฤติตามตนเองเสมอ เลือกเอาอย่างความถูกต้องแน่ใจเสมอ แต่ว่าสำหรับหลานจัดจ้านเค้าไม่สามารถที่จะเอาอย่างหัวใจตนเองได้ แม้กระนั้นการที่เค้ามิได้เลือกช่วยเว่ยอิงอปิ้งเต็มกำลังไม่ใช่ว่าเขาไม่เศร้าใจ มันถึงมีประโยคนึงที่พวกเราถูกใจมากมาย
เป็นประโยคที่หลานจัดจ้านกล่าวกับหลานซีเฉินว่า “เราต้องการพาคนผู้หนึ่งกลับอวิ๋นเซินปู้จื่อฉู่ พากลับไป…แล้วแอบซ่อนเขาไว้” เนื่องจากรู้ว่าห้ามมิได้เลยต้องการจะพาไปซ้อนไว้ แต่ว่าก็ทราบกันดีอยู่แล้วเช่นเดียวกันว่าผู้ที่เค้าต้องการพาไปแอบซ่อนนั้น จะไม่มีทางยอม ส่วนตัวสำหรับเราในตอนนี้มันเป็นความรู้สึกหวง เป็นห่วง ต้องการคุ้มครองปกป้อง แม้กระนั้นไม่สามารถที่จะช่วยอะไรได้ คงจะเป็นความรู้สึกที่เจ็บแล้วก็ถ่วงอยู่ในใจลึกๆ
จนกระทั่งวันที่เว่ยอิงตายจากไป แล้วก็มันจริงที่ว่าผู้ตายจะไม่เคยทราบสึกอีกต่อไป แต่ว่าผู้ที่ยังมีชีวิตอยูจะยังคงติดอยู่ที่ความรู้สึกว่าตัวเองผิด เศร้าใจที่ขณะนั้นมิได้เลือกที่จะเคียงคู่ มิได้ยืนหยัดเพื่อเค้าทำที่น่าจะทำ จนกระทั่งในวันที่ไม่ว่าจะเรียกเท่าไรเค้าก็ไม่มีทางกลับมา มิได้เพียงแค่หายไป แต่ว่าเค้าตายจากไป สิ่งที่สามารถทำได้คือการเฝ้าคอย รอคอยหากแม้ไม่รู้เรื่องจุดหมายจะคืออะไร ทำเป็นเพียงแค่เริ่มเดินทางไปทุกๆที่เพื่อตามหา และก็รอดีดฉินเพื่อถามวิญญาณที่พบ
หวังเพียงแค่จะมีซักวันที่วิญญาณที่พบจะเป็นวิญาณของผู้ที่รอ พบกับผู้ที่รอมาตลอด ในช่วงเวลานี้พวกเราถูกใจประโยคนึงของหลานจัดจ้านที่บอกกับท่านอาตอนโดนลงโทษภายหลังที่เว่ยอิงตายไปว่า “ขอถามท่านอา คนไหนดีคนใดกันแน่ชั่วช้า ผู้ใดกันดำใครกันแน่ขาว มองกันที่ที่ไหน” มันให้ความรู้ความเข้าใจสึกถึงความสับสนจิตใจ ความไม่รู้เรื่อง ความรู้สึกที่อยู่ข้างในกับการที่จำต้องเสื่อมเสียหวานใจไป โดยได้เพียงแค่มองเค้าจากไปโดยที่ทำอะไรมิได้เลย
แล้วมันจะทรมารเพียงใดกันน่ะกับ 16 ปี ที่คอยนั้น กับคนๆหนึ่งเดินทางไปทุกหนทุกแห่ง เพื่อตามหา มิได้หวังให้เขารู้สึกตัว เพียงแค่หวังให้ได้พบเพียงแค่วิญญาณ เพียงแค่ให้ได้พบ มันจะเป็นความรักที่มากแค่ไหนกันน่ะ แม้กระนั้นในที่สุดทุกๆอย่างก็ไมไ่ด้ใจจืดใจดำกับหลานจัดจ้านเกินความจำเป็นนัก เมื่ออีก 16 ปีถัดมา ผู้ที่คอยมาตลอดได้กลับมาอีกที คราวนี้จะยืนใกล้เคียง คราวนี้จะไม่ทิ้งไปไหน คราวนี้จะเดินไปร่วมกัน คราวนี้จะไม่ปล่อยมืออีก ไม่ว่าเหตุผลที่ได้กลับคืนชีพกลับมาเป็นอย่างไร แต่ว่าคราวนี้จะไม่หันหลังให้อีกแล้ว
ส่วนตัวสำหรับเราเรื่องราวในรูปภาพยนตร์บางครั้งก็อาจจะสื่อถึงมิตรภารลูกผู้ชายหรืออะไรตาม แต่ว่าในความรู้สึกของพวกเราที่ตามมองหัวข้อนี้และก็อินมาตลอด พวกเราว่าระหว่างเว่ยอิงแล้วก็หลานจัดจ้านมันเป็นความรัก ความรักที่เพียงแค่ได้มองเห็นผู้ที่พวกเรารักสุขสบาย ความรักที่มันไม่ใช้ว่าจะง่ายรวมทั้งไมไ่ด้มีเพียงแค่พวกเราสองคน แต่ว่ามันมีต้นสายปลายเหตุอะไรหลายๆอย่างที่รู้เรื่องเพื่อพิสูจน์ความรักของพวกเรา แล้วก็ท้ายที่สุดไม่ว่าคนสองคนจะได้อยู่ร่วมกันไหม แต่ว่าความรักที่เกิดขึ้นมันก็เกิดเรื่องจริงก็ยังคงอยู่ในใจของทั้งสอง และก็ท้ายที่สุดอย่าลืมมา
